BLOG - nowe, ciekawe teksty i wydarzenia

Antoni Kępiński tak pisał o melancholii: "W czasie tym niewiele się dzieje; przeżycia monotonnie obracają się koło tych samych wątków: beznadziejności, poczucia winy, lęku przed katastrofą" 

Tworzymy relacje. Codziennie i bezwiednie wchodzimy w kilkadziesiąt relacji. Budujemy takie, w których przyrzekamy miłość aż do śmierci. Właściwie to kiedy rodzimy się, już przynależymy do pierwszej relacji. Od dnia narodzin aż do ostatniego tchnienia tworzymy relacje! 

Czy zazdrość jest nam potrzebna? Czy uczucie zazdrości odczuwają tylko osoby, które mają niskie poczucie własnej wartości? Czy odpowiedzialność za zazdrość ponosi jedna osoba, czy obydwie w związku? Zuzanna Podkowicz odpowiada w swoim artykule na te i inne pytania na temat zazdrości. 

Komplementowanie jest potężnym narzędziem wpływania na nastrój drugiej osoby, atmosferę w domu i motywację do podejmowania działań. Najważniejsze jest to, by komplementowanie było autentyczne i odnosiło się do tego, co rzeczywiście jest zasobem człowieka. Każdy z nas ma takie zasoby, a naszym celem jest sprawienie, by zaczął je dostrzegać.

Pytań dotyczących tzw. genetyki zachowania jest wiele, a współczesnej nauce udało się odpowiedzieć na nie jedynie częściowo. Francis Galton na przełomie XIX i XX wieku jako pierwszy zadał pytanie: geny czy wychowanie, co zapoczątkowało erę badań nad odziedziczalnością cech psychicznych. I chociaż nie odkryto żadnej cechy osobowości, którą można byłoby wyjaśnić tylko wpływem genetycznym, zaobserwowano, że środowisko odpowiada jedynie za część tego, jacy jesteśmy. Reszta zależy od odziedziczonych predyspozycji genetycznych.

Poczucie winy jest silną emocją. Pojawia się w odpowiedzi na uświadomienie sobie przekroczenia własnych granic zachowania. Wówczas, gdy dokonaliśmy czegoś, co w istocie uważamy za złe lub zaniechaliśmy działania, które uważamy za istotne lub naszą osobistą powinność.

Sumienie odgrywa niezwykle ważną rolę samoregulującą. Reguluje nasze zachowanie i pozwala dokonywać wyborów zgodnych z naszą etyką, moralnością oraz przyjętymi normami zachowania. Dzięki niemu wiemy, które zachowanie jest dobre, które złe. Raz doświadczone wyrzuty sumienia skutecznie przestrzegają nas przed ponownym „wykroczeniem".