Nerwica lękowa i myśli automatyczne

Umysł ludzki aktywny jest przez cały czas. Generuje myśli jak najbardziej produktywna maszyna świata. Jednak myśli te nie mogą swobodnie płynąć. Kiedy w Twojej świadomości pojawia się wyobrażenie dotyczące tego, co może Cię spotkać, czujesz lęk. Obezwładnia Cię, każe zatrzymać się i skupić na nim. Przeanalizować wszystko, upewnić się po stokroć. Boisz się. Skupiasz się na tym, co w Twojej głowie, chociaż nie chcesz. Czujesz, że musisz się na tym skupić, bo się boisz. A wtedy czujesz jeszcze silniejszy lęk.

I chociaż być może już tysiące razy próbujesz sprawdzić w sieci, czy rzeczywiście Twoja migrena oznacza raka mózgu, szybciej bijące serce - zawał, a nieodbierające telefonu dziecko, że stało mu się coś strasznego – nie możesz uwolnić się od ciągłego uczucia strachu. Cierpisz z powodu lęku, utożsamiasz się z nim.

Tak mogłaby rozpocząć się refleksja osoby, która boryka się z myślami automatycznymi. Towarzyszą one nerwicy lękowej – zaburzeniu, na które obecnie cierpi jedna osoba na 50. Objawia się ona, często niezrozumiałym dla osób z zewnątrz, strachem przed bardzo wieloma sytuacjami. Towarzyszą temu objawy somatyczne, takie jak przyspieszona akcja serca, zwiększona potliwość, ciągłe napięcie, brak apetytu. Są one nierozerwalnie związane z naszymi katastroficznymi myślami. Stanowią tzw. pętlę ujemnego sprzężenia – ponieważ negatywne myśli, związane z bardzo wieloma obszarami naszego życia, potęgują odczucia lęku. Natomiast sam lęk powoduje, że zaczynamy skupiać się na naszych myślach. W nerwicy lękowej istnieje bardzo silne powiązanie między uczuciami a myślami, które pojawiają się automatycznie.

Mówisz: jestem przygnębiony, ale tak naprawdę doświadczasz teraz przygnębienia. To iluzja, która sprawia, że identyfikujesz się ze swoją myślą. A Ty nią nie jesteś, ani ona nie jest Tobą. Tak trudno to uznać, jednak jest to możliwe. Nie od razu, często z pomocą specjalisty, można sprawić, że kiedy zauważysz pojawiającą się w Twojej głowie przerażającą myśl, stwierdzisz: Znam cię. Nic nie poradzę na to, że przychodzisz, jednak nie dam ci mojej uwagi. Nie ucieknę też przed tobą. Po prostu zaczekam, aż sobie pójdziesz. W trosce o siebie.