Lęki i fobie u dzieci

U dzieci powszednie jest występowanie różnych obaw. W podobny sposób jak dorośli, dzieci mogą również obawiać się czegokolwiek. Typowe przedmioty, których boją się dzieci, to owady, psy, koty, ciemność, zgubienie się i wysokość. Mogą też bać się krwi, zastrzyków, leczenia stomatologicznego, wymiotów, duchów, włamywaczy, pijaków, albo bać się, że ich rodzicom stanie się coś strasznego. Nasza wyobraźnia jest jedynym ograniczeniem rzeczy, których możemy się obawiać.

Obawy są częścią codziennego życia. Nasze mózgi są zbudowane w taki sposób, że łatwo można wyzwolić reakcję strachu. Kiedy już zostanie wyzwolony, ma tendencję do utrzymywania się, jeśli nie podejmiesz celowych działań, aby go przezwyciężyć.

Pokonywanie lęków

Bez względu na to, jaki lęk ma Twoje dziecko, zawsze możesz pomóc mu go przezwyciężyć. Najlepszym sposobem, aby pomóc dziecku przezwyciężyć określony strach, nie jest koncentrowanie się na nim, ale skupienie się na odwadze – nazywamy to „odwagą" – którą musi rozwinąć, aby przezwyciężyć każdy lęk.

Na przykład, jeśli Twoje dziecko boi się psów, lepiej porozmawiać z nim o psiej odwadze niż o strachu przed psami. Idąc tym samym tropem, jeśli Twoje dziecko boi się ciemności, lepiej mówić o rozwijaniu „odwagi w ciemności" niż o strachu przed ciemnością. Kiedy rozmawiasz z dziećmi o rozwijaniu odwagi, a nie o przezwyciężaniu lęków, jest znacznie bardziej prawdopodobne, że będą współpracować z tobą w wypracowywaniu sposobów na rozwinięcie wymaganej odwagi.

Korzystanie z wyobraźni

Dzieci mogą wykorzystać swoją wyobraźnię do rozwijania odwagi. Na przykład, jeśli dziecko boi się prześladowania w szkole, może spróbować wyobrazić sobie, że jest w stanie włączyć niewidzialną tarczę, która chroni je przed niemiłymi słowami innych dzieci. Dzieci mogą również wyobrazić sobie, że mają wyimaginowanego przyjaciela, takiego jak potwór mocy lub superbohater, który je chroni i daje im odwagę do konfrontacji z tym, czego się boją.

Dzieci mogą być bardzo pomysłowe w wymyślaniu sposobów radzenia sobie ze swoimi lękami. Na przykład, jedno z nich używało latarki, aby odpędzić przerażające cienie w sypialni, kiedy kładła się spać, podczas gdy inne umieszczało zabawki na podłodze w swoim pokoju, aby gremliny mogły się po cichu bawić, jeśli zdarzyło im się pojawić w nocy, gdy on spał .

Małe kroki

Kiedy Twoje dziecko rozwija odwagę, ważne jest, aby postępować małymi krokami. Na przykład dziecko, które boi się psów, może chcieć zacząć ćwiczyć swoją „psią odwagę", udając, że jeden lub więcej ich pluszowych psów-zabawek jest prawdziwy, i dopiero jakiś czas później wejść w interakcję z prawdziwymi psami. Dziecko, które boi się pająków, może chcieć zacząć ćwiczyć swoją „pajęczą odwagę", czytając o pająkach i patrząc na ich zdjęcia, zanim zaobserwuje je w prawdziwym życiu i w końcu podniesie jednego, a może nawet pozwoli mu czołgać się po dłoni.