Jesienna chandra czy depresja sezonowa

Z drzew spadają liście, dni stają się coraz krótsze, wietrzne i pochmurne. Wiele osób zaczyna marzyć, by spędzać dnie z ciepłą herbatą, pod kocem i z dobrym filmem. Chłodne poranki i wieczory, a także deszczowa aura nie sprzyjają aktywności fizycznej na dworze. Jednym słowem – zbliża się jesień, co dla wielu osób oznacza początek okresu, w którym ich samopoczucie znacznie się obniża.

Zauważono, że część z nas w okresie jesienno-zimowym doświadcza tzw. jesiennej chandry. Brak aktywności fizycznej, a przede wszystkim mniej naturalnego światła sprzyjają jej występowaniu. Objawia się ona apatią, brakiem motywacji do działania, obniżonym nastrojem, brakiem apetytu. Kiedy objawy stają się bardziej nasilone, możemy mówić o depresji sezonowej (ang. SAD - seasonal affective disorder). Należy ona do grupy zaburzeń afektywnych, a do jej najbardziej charakterystycznych cech należą:

• apatia
• brak energii
• dłuższy niż zwykle sen
• zwiększony głód (zwłaszcza na pożywienie o dużej zawartości węglowodanów)
• wzrost masy ciała (5-10 kg, czasem więcej)
• izolowanie się społeczne
• obniżony popęd płciowy

Pół życia w smutku?

Badania wskazują, że aż 5% osób żyjących na półkuli północnej cierpi na depresję zimową. Często jest ona bagatelizowana i nierozumiana przez otoczenie. Warto pamiętać, że nieleczona depresja sezonowa może prowadzić do samobójstw, dlatego tak ważne jest żeby obserwować swoje samopoczucie w czasie ciemnych dni. W naszym kraju właściwie połowę roku stanowią chłodne, pochmurne dni! Nie musi to oznaczać, że połowa Twojego życia będzie pod znakiem depresji!

Gdzie to słońce?

Ponieważ brak dostatecznej ilości światła stanowi jedną z głównych przyczyn depresji sezonowej, zaleca się terapię światłem. Służą do tego specjalne lampy świecące białym światłem o natężeniu powyżej 2500 luxów. Tego typu kurację światłem zaleca się przeprowadzać codziennie rano, przez około pół godziny.

Nie tylko nastrój

Co ciekawe, część osób po okresie zimowym przeżywa epizody podwyższonego nastroju, zwanego hipomanią. Chociaż wydawać by się mogło, że jest to jaśniejsza strona choroby afektywnej sezonowej, takie wahania nastroju także są źródłem cierpienia. Sprawiają ona, że osobie trudno jest odpowiedzieć sobie na pytanie kim właściwie jest, a konsekwencje zbyt pochopnych decyzji mogą ciągnąć się potem przez wiele lat.

Porozmawiaj o tym!

Depresja sezonowa, tak jak i inne rodzaje trudności doświadczanych przez naszych Klientów, wiąże się także z problemami związanymi z najbliższymi. Osoba zmagająca się z obniżonym nastrojem nie jest w stanie angażować się w bliskie relacje, często wybiera izolację, co prowadzi do samotności. A samotność, tak jak stres i inne trudne emocje potęgują objawy depresji. Często osoby doświadczają poczucia, że nie są w stanie zmienić postrzegania siebie, innych oraz przyszłości. Dlatego oprócz terapii światłem bardzo ważny jest kontakt z terapeutą, który może pomóc przewartościować pewne aspekty postrzegania siebie oraz pomóc przerwać błędne koło, do którego prowadzi depresja.