Objawy schizofrenii

Schizofrenia to choroba, która swoim zasięgiem obejmuje sposób myślenia, spostrzegania i odbierania świata oraz nieadekwatne do sytuacji emocje i nastrój. Występuje również znaczne pogorszenie funkcjonowania społecznego i zawodowego oraz ograniczony poziom dbania o siebie. Osoba cierpiąca na schizofrenię doświadcza rażącego upośledzenia odbioru rzeczywistości, niewłaściwie ocenia trafność własnych myśli i wyciąga błędne wnioski.

Objawy schizofrenii

Schizofrenię diagnozuje się, gdy objawy utrzymują się przez co najmniej sześć miesięcy. Charakterystyczne jest nagłe przeskakiwanie z tematu na temat, odpowiedzi niezwiązane z aktualnie omawianym tematem, „sałatka słowna", gonitwa myśli, zachowania dziwne, nieadekwatne do sytuacji, zdezorganizowane i nieporadność. Objawy schizofrenii możemy podzielić na pozytywne (wytwórcze) i negatywne.

Objawy wytwórcze

Do objawów pozytywnych zaliczamy urojenia i omamy, czyli halucynacje. Urojenia to błędne przekonania, które są odporne na wszelką argumentację i dowody, które normalnie wystarczyłyby do tego, aby je podważyć. Mogą to być:

• urojenia wielkościowe, czyli przekonanie, że jest się ważną i wielką osobą, np. królem Polski,
• urojenia oddziaływania, czyli przekonanie, że ktoś z zewnątrz steruje naszymi myślami i zachowaniem,
• urojenia prześladowcze, czyli lęki, że ktoś czyha na nasze zdrowie i życie,
• urojenia hipochondryczne, czyli przekonanie, że jesteśmy bardzo chorzy i gnijemy od środka,
• urojenia ksobne, czyli przywiązywanie osobistego znaczenia do działań, uwag, opinii, wydarzeń i obiektów, co nie jest zgodne z rzeczywistością.

Z kolei omamy to fałszywe doznania zmysłowe przy braku bodźców, które mogłyby je wywołać. Wyróżniamy halucynacje wzrokowe, słuchowe, dotykowe, węchowe i smakowe.

Objawy negatywne

Z kolei objawy negatywne to zredukowanie normalnych zachowań, spłycenie stanów emocjonalnych, ograniczenie mowy, brak energii i siły, osłabienie woli i zmniejszone zainteresowanie jakąkolwiek aktywnością. Chory unika przebywania z ludźmi, izoluje się. Coraz większy problem sprawia mu komunikacja społeczna. Wyrażanie emocji, mimika i gesty są również znacznie ograniczone. Dominuje postępująca bierność i apatia, co może doprowadzić do załamania się życiowych planów, rezygnacji z pracy czy nauki.

Nie ulega wątpliwości, że chorzy na schizofrenię potrzebują pomocy lekarza. Dlatego im wcześniej podejmą współpracę z lekarzem psychiatrą, tym większe szanse na znaczną poprawę w ich funkcjonowaniu.